А мый вучем… Толеш уэш эр шошо,
Пеленже угыч шырчыкым конда.
Уэш ломбем пеледше ошын-ошын —
Тунам чонем шке орлыкшым монда.
Чонем монда поранын шыде вийжым
Да йӱштӧ телын тамыкшым сеҥа.
Пычкемыш йӱдын пышкемалтше сийжым
Шӱмемын шокшо вӱржӧ кепшылта.
Но мо тыгай?! Молан шортеш чонемже?
Мо уто-ситым угыч рончыштеш?
Ишен оҥемым, мом гын рошт лукнеже
Эрталше лончо? Мом ышташ ӱжеш?
Ала шот дене тып илен шым мошто?!
Ала йолгорно пелке наҥгаен?! —
Кугорныш лектын, юарлалын кошто
Ош кече деке вашкыше чонем.
Юарлыш, модо, кажныжым ӧндале
Эр шошо лай мардежла куанен.
Да ломбо укшым, кошкышым, нӧлтале,
Пытартыш вийжым нӧргылан пуэн…
А мый палем: толеш уэш эр шошо…
Но чоным ок тарвате, мом ыштет!
Тек лийже угыч мланде ошо-ошо…
Серлагышым, марий, нал корнышкет!
© Александр Петров